Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Από την Ομοσπονδία Συλλόγων Β.Δ. Δωρίδας


ΤΟ  ΣΠΗΛΑΙΟ  ΤΟΥ   ΚΑΛΛΙΟΥ

Για το σπήλαιο - την πηγή - και τον υπόγειο ποταμό του Καλλίου, έχουν γραφτεί πολλά. Στο περιοδικό "ΠΑΝ" του 1952, ο πρωτεργάτης της σπηλαιολογικής έρευνας στην Ελλάδα, Ιωάν. Πετρόχειλος, έγραφε γι' αυτό - κάτω απ' τον τίτλο "ο υπόγειος ποταμός του Καλλίου":


Το Βελόυχοβο η Κάλλιον, είναι ένα χωριό κοντά στο Λιδορίκι. Από μπροστά του περνά ο ποταμός Μόρνος. Είναι αληθινά χαμένο μέσα στο πράσινο κατά το καλοκαίρι εξ αιτίας των νερών ενός περίφημου μεγάλου κεφαλαριού, που βγαίνει στα βόρειά του και γονιμοποιεί τη βλάστηση. Το κεφαλάρι αυτό βγαίνει 500 μ. περίπου , πάνω από τα τελευταία σπίτια του χωριού, σε υψόμετρο 390μ, κάτω από μια άγρια, κατά την παράδοση, σπηλιά.
Το ότι το κεφαλάρι αυτό, θα έπρεπε να έχει σχέση οπωσδήποτε με τη σπηλιά αυτή, μας παρακίνησε στην εξερεύνησή της.
Η είσοδός της, ευρύχωρη και υψηλή 4,5 μ, φαίνεται από μακριά από τους απέναντι λόφους στο βάθος μιας σχισμής του από πάνω της όγκου του ασβεστολίθου, έχοντας μπροστά της το Νοτιά. Δυτικά έχει απότομους βράχους και ανατολικά ομαλή πλαγιά κατάφυτη , που φτάνει έως την όχθη του Μόρνου (από Φλύσχη).
  
Ο δρόμος για το Βελούχοβο, απ' το γεφύρι του Στενού, δεξιά ο Μόρνος και στο βάθος το πανέμορφο χωριό, που σήμερα είναι στον πάτο της ...λίμνης.
Μπαίνοντας στη σπηλιά μέσα, το καλοκαίρι, δεν υποπτεύεται κανείς τίποτα, αφού ούτε νερό συναντά ούτε και άλλο σημάδι νερού, εκτός από κάτι γραμμές στάθμης του, ασαφείς χαμηλά και σαφείς στα 1,8 και 2,1, μέτρα ύψος από το έδαφος . Αυτού, συναντούμε δύο διακλαδώσεις. Η προς τα δεξιά σε λίγα μέτρα στενεύει και γίνεται απρόσιτη, χωρίς διάνοιξη. Η προς τ' αριστερά προχωρεί περί τα 20 μ και συναντά μια ήρεμη λίμνη 5μ μήκους περίπου, που πίσω της συνεχίζει η σπηλιά .

Πέντε μέτρα  από την είσοδο, βρίσκεται ένα κοίλωμα βαθύ, στο οποίο εύκολα είναι δυνατή η κατάβαση έως μια τρύπα διαμέτρου 1 μ και ύψους 0,3μ. Ένα άγριο μουγκρητό μας υποδέχεται σ' αυτό το σημείο και ένα κρύο ρεύμα αέρος.
Ένα  μέτρο πιο μέσα από την τρύπα,  βρίσκεται μια δίνη φρενιασμένου νερού, που έρχεται εκεί από μια κοίτη πολύ κατωφερική από το εσωτερικό του βουνού και καταπίνεται για να βγει  πιο κάτω και να σχηματίσει το γνωστό κεφαλάρι .
Πάνω από τη δίνη είναι εύκολο να περάσει κανείς πατώντας στους πλευρικούς καταφαγωμένους βράχους. Είναι δυνατόν και να προχωρήσει ακόμα πάνω από το ορμητικό ρεύμα, όμοια περνώντας, περί τα 8-10 μ. στο εσωτερικό του βουνού. Πιο μέσα να προχωρήσει είναι αδύνατο χωρίς ειδικά εφόδια.
Λίμνη 1μ βάθους στην αρχή, άγνωστο πόσο πιο μέσα, εμποδίζει. Το κεφαλάρι έχει παροχή 15 κυβικά μέτρα νερού το λεπτό περίπου κατά το τέλος φθινοπώρου, στην ξηρότερη εποχή. Το χειμώνα ξεχειλίζει, έως το μισό ύψος, την είσοδο της σπηλιάς και σαν άγριος χείμαρρος ξεχύνεται στην από κάτω της χαράδρα, για να χυθεί στο Μόρνο. Η θερμοκρασία του αέρα της σπηλιάς το Σεπτέμβριο 1951 ήταν 14 β.C, του νερού 11β ,C, ενώ η θερμοκρασία του ελεύθερου αέρα ήταν 21 β. C.
Το νερό του κεφαλαριού σήμερα κινεί δυο αγροτικούς νερόμυλους. Ασφαλώς θα μπορούσε να ηλεκτροφωτίσει και το χωριό και το Λιδωρίκι, που είναι κοντά του με μια διαρρύθμιση, ύστερα από μια πλήρη εξερεύνηση της σπηλιάς αυτής .
Πάντως, το ορμητικό, στο εσωτερικό της σπηλιάς , νερό, ο βόγγος της δίνης, η ψύχρα του αέρα της και η άγρια όψη των βράχων της, με την ηρεμία του απ' έξω τοπίου, δίνουν, αλήθεια, ανυπέρβλητη αντίθεση.
Όποιος περάσει από το μέρος αυτό, θα 'χει οπωσδήποτε εντυπώσεις αξέχαστες . 

Βελούχι 1962: Το γραφικό και καταπράσινο Βελούχοβο (Κάλλιο), στο βάθος της φωτογραφίας, στα ριζά του Βαρδουσιού, είναι η πηγή και το σπήλαιο που αναφέραμε

Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Ο πολιτιστικός σύλλογος Κοκκινου Δωρίδας προσκαλεί όλα τα μελη και φίλους του συλλόγου στην Πανηγυρική εορταστική Θρησκευτική εκδήλωση Παραμονη της Παναγίας 14..8..2016. Και ωρα 21μμ στην πλατεία αγίου Βασιλειου για μια αξέχαστη βραδιά με παραδοσιακά φαγητά αρνακι ψητο πίτες απο της γυναίκες του χωριου αφθονα παγομενα ποτά μουσική απο τον μετρ ντι Τζεy kontogeorgopoylo εκπλήξεις δώρων κτλ .Σας περιμένουμε να περάσουμε μια βραδιά αξέχαστη όπως αρμόζει σε όλα τα χωριά της Δωρίδας.Σάς ευχαριστούμε...

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Ομοσπονδία Συλλόγων Β.Δ. Δωρίδας


Ανταμώματα από τα παλιά

Posted: 19 Jul 2016 07:00 PM PDT

Μία μικρή έρευνα στο αρχείο μας και στο διαδύκτιο, έβγαλε στο προσκήνιο κάποιες φωτογραφίες και βίντεο από παλιότερα Αντάμωματα της Ομποσπονδίας Συλλόγων Β/Δ Δωρίδας, που πραγματοποιούνται παραδοσιακά στη θέση Πρατά – Λάκος, το 1ο συνήθως Σάββατο μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Τις δημοσιεύουμε όχι μόνο για λόγους αρχείου, αλλά και για να θυμηθούμε κάποιες παλιότερες στιγμές του θεσμού.

Στο youtube βρίσκουμε σκηνές με το χορευτικό συγκρότημα Κερασιάς από το 19ο Αντάμωμα του 2013. 


Την χρονιά αυτή κλαρίνο παίζει ο Γιώργος Μάγκας και το αντάμωμα συγκεντρώνει πολύ κόσμο.

Γ. Μάγκας με τη σύζυγο  του Τζούλη
Χορευτικό Κερασιάς
Παζάρι Προϊόντων από το Κροκύλειο


Στην ιστοσελίδα του Δήμου Δωρίδας βρίσκουμε ένα άρθρο για το 17ο Αντάμωμα, που έγινε το 2011, απ' όπου πήραμε τις παρακάτω φωτογραφίες:

Ο τ. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ζήσιμος Κωνσταντόπουλος
Ο Δήμαρχος Δωρίδος Γιώργος Καπεντζώνης








Στο facebook του Καλίου βρήκαμε αρκετές φωτογραφίες από το 16ο Αντάμωμα της Ομοσπονδίας που έγινε το 2010.

  












Επίσης "αλιεύσαμε" από το http://loutsovos.blogspot.gr δύο φωτογραφίες από το ανάμωμα του 2008:

Παρέα από τον Κόκκινο

Το αντάμωμα του 2008, τελειώνει και οι Κοκκινιώτες αναχωρούν.

Τέλος κάποιες διάσπαρτες φωτογραφίες χωρίς να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε την ακριβή χρονολογία:




Η πολύχρονη ιστορία του αναμώματος αποτελεί βαριά κληρονομιά για τους φορείς της Ομοσπονδίας και του Δήμου, που πρέπει να φροντίσουν για την συνέχιση και την αναβάθμισή του.

Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

(χωρίς τίτλο)

Τα πανηγύρια παλιά ήταν αλλιώτικα .......

«Πανηγύρια δεν γίνονται όπως παλιότερα. Τώρα όλα κινούνται σε διαφορετικό στυλ. Ειδικά με την κρίση, οι δουλειές είναι σπασμένες. Τα διοργανώνουν πλέον οι σύλλογοι και οι δήμοι, ενώ τη θέση τους παίρνουν οι συναυλίες. Εγώ πηγαίνω επιλεκτικά. Η ύπαιθρος πάντως διψάει, με παίρνουν από παντού και με καλούν», διαπιστώνει ένα όνομα-θρύλος των πανηγυριών και του δημοτικού τραγουδιού, η Σοφία Κολλητήρη, που η διαδρομή της γεμίζει βιβλία αφού γυρίζει την Ελλάδα εδώ και 50 χρόνια. 

«Θυμάμαι ακόμη το πρώτο μου πανηγύρι. Ηταν στον Αγιο Σπυρίδωνα Φωκίδας, στις 12 Δεκεμβρίου, όπου πήγα για να βγάλω το ψωμί μου αφού ήμασταν πολύτεκνη οικογένεια. Πήγα με έναν θείο μου που έπαιζε σαντούρι, αφού ο πατέρας μου δεν με άφηνε», θυμάται η κ. Κολλητήρη. Ενα άλλο «ιερό» πρόσωπο των πανηγυριών είναι η Τασία Βέρρα. «Δεν πάω πια. Δεν ακούνε οι μουσικοί τον τραγουδιστή, κυριαρχούν τα μηχανήματα. Δεν ακούς τι λες», μου λέει. «Το πατάρι υπήρξε το... ιερό μου. Τα έχω ζήσει όλα. Πριν από 15 χρόνια, σε πανηγύρι στο Αιτωλικό Μεσολογγίου, ήταν μια ωραία παρέα ηλικιωμένων, χόρευαν, πλήρωναν καλά. Ενας από αυτούς, ξαφνικά, όπως χόρευε έχασε το χρώμα του. Πέθανε! Τρελάθηκα», θυμάται η κ. Βέρρα. προσθέτει. 
«Πρώτο μου πανηγύρι ήταν το 1956 στην Ναύπακτο (12 ετών!) με Βασίλη Σαλέα, Φάνη Λαβίδα και την αδελφή μου, τη Φρόσω. Μερικά “ζόρικα” που θυμάμαι ήταν στις Φαρές Αχαΐας (20 Ιουλίου), στην Πεντάλοφο Αγρινίου και στη Ναύ πακτο. Πολλοί γλεντζέδες ήταν στα αρβανιτοχώρια της Θήβας. Εκεί έδινα τον εαυτό μου. Πλήρωναν αδρά και τρελαίνονταν όταν έλεγα τα κλέφτικα. Στον Αγιο Θωμά Θήβας μια φορά πήγε πρωί και δεν έφευγε ο κόσμος. “Ρε παιδιά έχω στούντιο”, τίποτε! Τα “τυχερά” πάντως ήταν πολλά. Θυμάμαι 40.000 δρχ. το 1965, στον Αγιο Θωμά Θήβας. Τώρα πια ο χορός είναι ελεύθερος, βλέπεις 1.000 άτομα και είναι μουδιασμένα», 

Το πανηγύρι των Πενταγιών


                                                               
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των απανταχού Πενταγιωτών απευθύνει πρόσκληση στους φίλους και τα μέλη του Συλλόγου καθώς και σε όλους τους Πενταγιώτες και τις Πενταγιώτισσες να τιμήσουν με την παρουσία τους το πανηγύρι του χωριού μας, την Τρίτη 26 Ιουλίου της Αγίας Παρασκευής και την Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016 του Αγίου Παντελεήμονα. 

Την Τετάρτη, 27 Ιουλίου 2016, στην πλατεία του χωριού και ώρα 21:00μμ, το συγκρότημα ''Τα παιδιά από το Μολύκρειο'’ θα μας διασκεδάσει με ένα πλούσιο πρόγραμμα από λαϊκά και δημοτικά τραγούδια. 

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.




Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Η ομιλία του συγχωριανού μας Γιάννη Κρανιά στην Βουλη .




Η ομιλία μου ως  Πρόεδρος  του ΣΑΙΡ στην Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής (12-7-2016).
Σημείωση
Αμέσως μετά  τη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής (12-7-2016) έφυγα για το Λιδορίκι για να παραστώ στη κηδεία του θείου μου Παναγιώτη και  δεν ανέβασα  την ομιλία μου  για ενημέρωση των Συναδέλφων μου. Με τον μόνο  που εκνευρίστηκε  ο κ Υπουργός Εθνικής Άμυνας ήμουν εγώ και μάλιστα  είπε σε συναδέλφους  ότι την ομιλία μου την έγραψε ο κ Δαβάκης !!!.                                       

Η ομιλία μου.
 
Κύριε πρόεδρε της επιτροπής , κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και ευελπιστώ ότι οι Προτάσεις μου  ότι θα γίνουν αποδεκτές.
Aν και βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, το αναχρονιστικό απόφθεγμα του προηγούμενου αιώνα « Εκεί που σταματάει η λογική, αρχίζει ο στρατός»   καλά κρατάει 
Το ανωτέρω δυστυχώς απόφθεγμα έχει  συνδυασθεί άψογα με  τη γνωστή μας φρασεολογία της επταετίας « αποφασίσουμε και διατάσουμε» και ιδού το δημιούργημα τους το προς συζήτηση  πολυνομοσχέδιο  του Υπουργείου Εθνική Άμυνας . Ένα πολυνομοσχέδιο συνταγμένο πρόχειρα και στο πόδι όπως λέγει ο λαός μας, άλλωστε και η σελιδοποίησή του έγινε με το χέρι. Ένα πολυνομοσχέδιο προπομπός των μελλούμενων κακών ιδίως  για τους υπαξιωματικούς της ΠΑ και των άλλων σωμάτων. ¨Ένα πολυνομοσχέδιο του οποίου η διαβούλευση  ήταν μια ¨διαβούλευση κωφών καθόσον δεν λήφθηκαν υπόψη από τους αρμοδίους οι σχετικές ειδικές μελέτες και οι εισηγήσεις που υποβλήθηκαν .
 Λόγω της οικονομικής κρίσης προβλέπεται μείωση της οροφής των ΕΔ. Φυσικό επακόλουθο είναι να μειωθούν και οι θέσεις των Αξιωματικών .Στο στράτευμα έχουμε δύο κυρίως κατηγορίες Αξιωματικών τους προερχομένους  από στις στρατιωτικές Σχολές Αξιωματικών και τους προερχομένους από Υπαξιωματικούς. Οι θέσεις κλειδιά, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις όπως το εν λόγω νομοσχέδιο, τόσο στο  ΓΕΑ όσο και στο Υπουργείο καλύπτονται από Αξιωματικούς προερχόμενους από τις Σχολές Αξιωματικών.  Φυσικό επακόλουθο είναι η κατηγορία που έχει κυρίαρχο ρόλο να μην  επιθυμεί  τη μείωση των δικών της  θέσεων αλλά τη μείωση των θέσεων των αξιωματικών των προερχομένων  από Υπαξιωματικούς.. 
Ο προτεινόμενος τίτλος της νέας σχολής δεν είναι καθόλου τυχαίος ως Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας αλλά μάλλον προφητικός . Το πολυνομοσχέδιο είναι προπομπός κάποιου νέου νόμου όπου θα προβλέπεται ότι οι απόφοιτοι της  Σχολής  Μόνιμων  Υπαξιωματικών θα παραμένουν μόνιμα Υπαξιωματικοί  και να μην προάγονται σε Αξιωματικούς .  Για το λόγο αυτό δεν συζητούν καθόλου όλες τις ονομασίες που προτάθηκαν και ιδίως ως, Ανώτερα Στρατιωτικά Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Ε.Δ (ΑΣΤΕΙ) Ε.Δ. Πως θα μπορεί  να παραμείνει Υπαξιωματικός κάποιος που τελείωσε Ανώτερο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό  ίδρυμα;
Εξάλλου οι αρχηγοί των επιτελείων δεν  απέκρυψαν ποτέ ότι αυτός είναι ο σκοπός τους στις επισκέψεις που είχαμε μαζί τους. 
. Δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι σήμερα το  2016 σε αυτές τις σχολές εισάγονται, πλέον, με την ίδια διαδικασία εισαγωγής, όπως και στις Ανώτατες Στρατιωτικές Σχολές, σπουδαστές με 17,000 – 19,000 περίπου μόρια και με περισσότερα μόρια από κάποιες Ανώτατες  Σχολές Αξιωματικών.
Οι απόφοιτοι των Σχολών  ΣΤΥΑ, ΣΥΔ  και ΣΑΙΡ παρέλαβαν μία αεροπορία στα σπάργανα και την οδήγησαν με απόλυτη επιτυχία στη σημερινή ζηλευτή κατάσταση. Ο σκοπός της διάλυσης των Σχολών  είναι, κατά το συντάκτη του πολυνομοσχεδίου, η προσχηματική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Γιατί δεν έγινε η αναβάθμιση των σχολών το 2001 με τη ψήφιση του Ν 2193/2001  και φτάσαμε μετά από 15 χρόνια στο άλλο άκρο στη διάλυση; Τα ερωτήματα είναι πολλά και σοβαρά;
α) Θα  αναγνωριστεί από  το υπουργείο Παιδείας ότι η Σχολή ανήκει στην ανωτέρα βαθμίδα ή θα γίνει ότι έγινε με τις ήδη λειτουργούντες σχολές που δεν ήξερε το Υπουργεί Παιδείας και  κανείς άλλος σε ποιά βαθμίδα  ανήκουν παρά το όσα πρόβλεπε ο Ν. 2193/2001;  
β) Θα αναγνωρίζονται  οι απόφοιτοι της Σχολής ως απόφοιτοι ΤΕΙ; Θα μπορεί ένας απόφοιτος να κάνει μεταπτυχιακό σε ένα ΤΕΙ; 
γ) Θα μπορούν οι απόφοιτοι της νέας Σχολής που σήμερα εισάγονται με 19000 μόρια να κάνουν πιστοποίηση καλής λειτουργίας των σύγχρονων μηχανημάτων διακρίβωσης που κατά κόρον χρησιμοποιεί η ΠΑ και για τα οποία  πληρώνει εκατομμύρια ευρώ  σε αποφοίτους των ΤΕΙ που εισάγονται με 4000 μόρια; Τα εκατομμύρια αυτά δεν θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει η ΠΑ  στην επιχειρησιακή  εκπαίδευση και για ανταλλακτικά των αεροσκαφών;   
κ. Υπουργέ  στο παρελθόν από τις τάξεις των Υπαξιωματικών προήλθαν αξιωματικοί που τίμησαν τη χώρα μας και δοξάστηκαν στα πεδία των μαχών. Ενδεικτικά αναφέρω: 
Τον τρεις φορές πρωθυπουργό τη χώρας μας  Νικόλαο Πλαστήρα. 
Τον ήρωα των βαλκανικών πολέμων Ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου
Πολύ φοβάμαι πως  αν  ζούσαν σήμερα θα τους είχαν καταδικάσει να παραμείνουν για πάντα Υπαξιωματικοί.
Κύριε υπουργέ είναι γνωστό ότι  οι περισσότεροι σύμβουλοί σας  είναι πρώην στρατηγοί, πτέραρχοι κ.λ.π..  Δυστυχώς στους συμβούλους αυτούς δεν υπάρχει έστω και ένας  Αξιωματικός εξ Υπαξιωματικών; Άραγε ανάμεσα στους τόσους χιλιάδες, πολλοί με μεταπτυχιακά διπλώματα και διακρίσεις κανείς δεν είναι ικανός να είναι ένας από τους συμβούλους του ΥΕΘΑ και ΑΝΥΕΘΑ; Ως εκ τούτου κ. Υπουργέ
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Κάνουμε έκκληση,
Για την άμεση απόσυρση των άρθρων 1 έως 4 του νομοσχεδίου καθώς και της παραγράφου 3 του άρθρου 18 έτσι ώστε να δοθεί η ευκαιρία να τύχει  με πρωτοβουλία του ΓΕΑ και του ΥΠΕΘΑ καλύτερης δημόσιας διαβούλευσης και επεξεργασίας. 

Οι απόψεις και προτάσεις των τριών άμεσα ενδιαφερόμενων συλλόγων των υπό διάλυση σχολών είναι κοινές ομοιόμορφες. Στην περίπτωση που παρά την έκκλησή μας που είναι κραυγή αγωνίας για τα χιλιάδες μέλη μας και τις οικογένειές του δεν γίνει αποδεκτή  η ανωτέρω έκκληση  προτείνουμε τα παρακάτω:
1. Οι υφιστάμενες Σχολές μπορούν να ονομαστούν είτε Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Αεροπορίας, είτε Σχολές Τεχνολόγων Αεροπορίας. Αν ενοποιηθούν να παραμείνουν ως κατευθύνσεις στην νέα Σχολή, όπως αντίστοιχα συνέβη με την ΣΜΑ η οποία με τον Ν.3187/2003 μεταλλάχθηκε σε τμήμα Μηχανικών – ΣΜΑ  της Σχολής Ικάρων.
2. Συνεπώς να τροποποιηθεί η παράγραφος 2 του άρθρου 2 ως εξής :
   Α. Κατεύθυνση Τεχνολογικής Υποστήριξης –Σ.Τ.Υ.Α, 
   Β. Κατεύθυνση Επιχειρησιακής Υποστήριξης - Σ.Ι.Ρ, 
  Γ. Κατεύθυνση Διοικητικής - Εφοδιαστικής και Οικονομικής Υποστήριξης - Σ.Υ.Δ. 
3. Προτείνεται ο βαθμός αποφοίτησης των σπουδαστών να είναι του Επισμηνία τουλάχιστον. Αξίζει να αναφέρω ότι για τη Σχολή Ιπταμένων Ραδιοναυτίλων  ότι μέχρι το 2001. ο βαθμός αποφοίτησης ήταν του Επισμηνία και εγώ απεφοίτησα το 1969 με το βαθμό του Αρχισμηνία (έως μου  μίλησε  καθόσον του αφαιρέθηκε ο λόγος διότι πέρασαν τα 3 λεπτά) ….
4.  Προτείνουμε επίσης ως καταληκτικό βαθμό των αποφοίτων αυτόν του Σμηνάρχου χωρίς πτυχίο ΑΕΙ -όπως γινόταν με το Ν. 2439/96 – και του Ταξιάρχου με πτυχίο ΑΕΙ όπως προβλέπεται με το παρόν πολυνομοσχέδιο για τους  στρατιωτικούς ιερείς και τους δικαστικούς  γραμματείς. Ας μην ξεχνούμε ότι χωρίς πρόσθετες απαιτήσεις προσόντων, με το Ν. 3648/2008, άρθρο 13, δόθηκε σε πολλές κατηγορίες αποφοίτων σχολών Αξιωματικών ο βαθμός του Αντιπτεράρχου, χωρίς κάποια πρόσθετα προσόντα!. Γιατί όχι ανάλογη-δίκαιη μεταχείριση και των αποφοίτων των υπόψη σχολών
5. Επιπρόσθετα προτείνουμε η παράγραφος 3 του άρθρου 18 προβλέπει για τις ειδικές κατηγορίες μετατάξεων  της ΠΑ να αποσυρθεί.  Είναι γενικόλογη και προβλέπει ότι οι  λεπτομέρειες μετάταξης θα καθορισθούν σε Προεδρικό Διάταγμα που θα εκδοθεί και το οποίο θα εκδοθεί ως συνήθως ερήμην των ενδιαφερομένων. Πρέπει να αποσυρθεί πάραυτα και όταν έλθει εκείνη η ώρα με ένα νέο  Νόμο να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες για να μην έχουμε ως συνήθως βόλεμα των ημετέρων.

Κύριε Υπουργέ, 
Μην επιτρέψετε τη διάλυση των σχολών αποδεχόμενος την εισήγηση των  δήθεν αυθεντία συμβούλων σας παραβλέποντας τις ευαισθησίες και την προσβολή των χιλιάδων αποφοίτων της 60χρονης ιστορίας των σχολών ΣΤΥΑ-ΣΥΔ-ΣΙΡ.   Η ιστορία βρίθει από κακούς συμβούλους που παρέσυραν άξιους και ικανούς ηγέτες στην καταστροφή. ΟΛΟΙ κρινόμαστε! 
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές απευθυνόμαστε σε σας ως εκπροσώπους του έθνους και σας ζητούμε να ακούσετε τη φωνή όλων μας, εμάς που ως αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνικού λαού που δεν μετέχουμε στα κέντρα λήψης των αποφάσεων αλλά προσβλέπουμε στη δική σας δημοκρατική ευαισθησία για την επίλυση των προβλημάτων μας.
Μην επιτρέψετε τη διάλυση 60 χρόνων προσφοράς στην ΠΑ. Οι σχολές ΣΤΥΑ-ΣΥΔ και ΣΙΡ έχουν και παρόν και λαμπρό μέλλον προσφοράς στην πατρίδα.  
Σας ευχαριστώ.
Γιάννης Κρσνιάς 

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Ομοσπονδία Συλλόγων Β.Δ. Δωρίδας


Γέννηση του Ανταμώματος "Πραττά-Λάκκος" απ' την Ομοσπονδία

Posted: 12 Jul 2016 03:13 AM PDT

Επ' ευκαιρίας του 22ου ετήσιου ανταμώματος της Ομοσπονδίας 
αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο 
για την γέννηση της ιδέας από την εφημερίδα "Αλποχώρι"

Ήταν το 1995 όταν ήρθε στο   Δ.Σ.   της   Ομοσπονδίας ο Κομνηνός Ανδρίτσος από το Τρίστενο και είπε ότι υπάρχει ένα «ξέφωτο» μεταξύ Πενταγιών - Αρτοτίνας   όπου   υπάρχει και   νερό   πόσιμο, δηλ. υπάρχει μια πηγή, και θα ήταν   ιδανικό   να   κάναμε εκεί ένα αντάμωμα, μια συνάντηση όλων των κατοίκων της περιοχής και των μελών-χωριών   της   Ομοσπονδίας.

Από την πρώτη επίσκεψη στου "Πραττά-Λάκκο"

Η ιδέα ακούστηκε καλή.
Κλείσαμε ραντεβού και με αρχηγό τον Κόμη έγινε η πρώτη επίσκεψη στην τοποθεσία «Πραττά - Λάκκο», αδιαμόρφωτη τότε, χωρίς δρόμο εσωτερικό όπως είναι τώρα. Η Επιτροπή ήταν: Κώστας Τσέλιος (Αρτοτίνα), Τάσος Φλώρος (Κόκκινος), Γιώτα Τσακατούρα (Αλποχώρι), Κόμης Ανδρίτσος (Τρίστενο), Στέλιος Κοντοθανάσης (Δάφνος), Ελένη Ζαβορίτου (Διχώρι). Όλοι κατενθουσιαστήκαμε. 

Όμως χρειαζόταν πολλή δουλειά, δηλ. να καθαριστεί ο χώρος, γιατί εκεί που είναι διαμορφωμένος τώρα υπήρχαν πολλά άγρια φυτά και ήθελαν κόψιμο και καθάρισμα και να έρθει και το νερό από την πηγή - βρύση στη σημερινή βρύση προσωρινά μ’ ένα λάστιχο.


Όλο το Δ.Σ. αγκαλιάσαμε και εγκρίναμε την ιδέα του Ανδρίτσου. Έτσι ορίστηκε το αντάμωμα να γίνεται το πρώτο Σάββατο μετά της Παναγίας και όλα τα μέλη της Ομοσπονδίας να το στηρίζουν.

Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Πολλοί  από του προγόνους μας είχαν μεταναστεύσει  στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα για να εργαστούν και να καταφέρουν να επιβιώσουν οικονομικά οι ίδιοι και οι οικογένειες τους .
Πιο κάτω αναφέρουμε μερικούς Λουτσοβιώτες  που καταφέραμε να εντοπίσουμε .

                                                       Ηλικία       Γεννήθηκε      Άφιξη σε ΗΠΑ
1. Αδαμόπουλος  Πανάγος               18.            1889.              1907
2. Ανάστου  Κωνσταντίνος                18.           1889.              1907
3. Αδαμόπουλος Αθανάσιος.             32.           1875.             1907
4. Ανάστος Αναστούλας.                   17.          1893                1909
5. Ανάστος Θωμάς.                           37.          1877.               1914
6. Ανάστου  Θεμιστοκλής.                 37.          1877.               1914 
7.  Ανέστος Γεώργιος.                      38.           1876.               1914
8. Ανέστος Παναγιώτης.                   17.           1897.               1914
9.  Μπερτσιάς Κωνσταντίνος.          28.            1886.              1914
10. Μπερτσιάς Γεώργιος.                17.            1892.              1909
11. Μπερτσιάς Κωνσταντίνος.        38.            1874.               1912
12. Μπερτσιάς Παναγιώτης.           18.            1892.              1910

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Διαβάσαμε σπο το lidoriki,com του εξαίρετου φίλου Κ Καψάλη για 

ΤΟΝΒΕΤΕΡΑΝΟ ΤΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΩΝ ,ΚΩΣΤΑ ΠΙΤΣΟ (Φαλιαμπάλια;)



ΚΩΣΤΑΣ ΠΙΤΣΟΣ 

Ο «βετεράνος των πανηγυριών» Κώστας Πίτσος, ένας από τους πιο σημαντικούς συνθέτες των τελευταίων 40 χρόνων, αποκαλύπτει στην «Espresso» σημαντικές στιγμές της καριέρας του δίπλα σε κορυφαία ονόματα του πενταγράμμου. Ο αυτοδίδακτος κιθαρίστας αφηγείται άγνωστες ιστορίες για τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο, τη Φιλιώ Πυργάκη, αλλά και το μαγαζί Ελατος. 

ΑΠΟ ΤΗ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ
Σε ηλικία μόλις 11 χρόνων ανέβηκε στο πάλκο, τραγουδώντας σε γάμους και πανηγύρια στο Λιδορίκι Φωκίδας και στα γύρω χωριά, μαζί με τον πατέρα του που έπαιζε κλαρίνο. Εμαθε μόνος του κιθάρα και στα 17 του κατέβηκε στην Αθήνα. 
Δούλεψε σκληρά σε διάφορα μαγαζιά και συνεργάστηκε με τους κορυφαίους της εποχής, τον Κώστα Σκαφίδα και τον σπουδαίο βιρτουόζο του βιολιού Γιώργο Κόρο. Ο τελευταίος, μάλιστα, τον είχε αναλάβει προσωπικά. Συμπαθούσε πολύ αυτό το νέο παιδί, που δούλευε πολύ σκληρά μέρα και νύχτα. 
Οπως λέει ο συνθέτης, αν και ξεκίνησε στο λαϊκό τραγούδι, την πόρτα για το δημοτικό τραγούδι τού άνοιξε ένας συνάδελφος του πατέρα του, ο Γιώργος Φλώρος, κι έτσι άρχισε η μεγάλη καριέρα του. 
Χιλιάδες τραγούδια 
Συνεργάστηκε για 12 χρόνια με την κρατική τηλεόραση και το ραδιόφωνο και έχει παίξει σε περισσότερα από 20.000 τραγούδια (ηχογραφήσεις), ενώ έχει γράψει περισσότερα από 1.000! Οταν υπηρετούσε στο Ναυτικό, εργαζόταν παράλληλα στο κέντρο του Κώστα Σκαφίδα στον σταθμό Λαρίσης. 
«Τραγουδούσαν η Φωτεινή Μαυράκη με τον Γιάννη Βασιλόπουλο στο κλαρίνο. Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος εργαζόταν κι αυτός εκεί, ως το β' κλαρίνο του μαγαζιού. 
Μετά, με παρότρυνση του Βασίλη Σαλέα που είχε γυρίσει τότε από την Αμερική, έγινε τραγουδιστής και μέχρι σήμερα είναι ο καλύτερος στο είδος του.
»Σε αυτό το μαγαζί, λοιπόν, ερχόταν κάθε βράδυ ο Στέλιος Καζαντζίδης μετά τον χωρισμό του με τη Μαρινέλλα, συνοδεύοντας πάντα τη μητέρα του Γεσθημανή» θυμάται ο Κώστας Πίτσος. 
Μιλά για τη Χαρούλα Λαμπράκη με λόγια συμπάθειας, χαρακτηρίζοντάς την «ντίβα», αφού στα νιάτα της ήταν πολύ όμορφη, και για τη Φιλιώ Πυργάκη. 
«Ηταν ένα χωριατοκόριτσο που σιγά σιγά απέκτησε το δικό του κοινό» λέει ο θρύλος των πανηγυριών και συνεχίζει: «Στα Αρβανιτοχώρια παίρναμε καλά χρήματα. Θυμάμαι μια βραδιά στον Μαραθώνα, που είχε πέσει πολλή ''χαρτούρα'' (σ.σ.: τα χρήματα που έριχναν οι πελάτες στην ορχήστρα). Τραγουδούσε ο Κώστας Σκαφίδας και μια παρέα πλακώθηκε χοντρά. Κρυφτήκαμε όλοι κάτω από το πάλκο για να σωθούμε, όμως εκείνο το βράδυ πήραμε ο καθένας από 300.000 δραχμές». 
Στη συνέχεια, έπιασε δουλειά στον θρυλικό Ελατο. «Δέκα χρόνια χωρίς ρεπό. Για να λείψουμε μία ημέρα λέγαμε ψέματα. Στην Ελλάδα, τότε, πρώτα ήταν η Ακρόπολη και μετά ο Ελατος! Μπορεί να παίρναμε παραπάνω λεφτά από άλλους επαγγελματίες, όμως το τίμημα ήταν μεγάλο - ούτε γιορτές ούτε διακοπές, τίποτα. Μου στάθηκε πολύ η σύζυγός μου, η Δέσποινα, η οποία ποτέ δεν παραπονέθηκε και μεγάλωσε τον γιο μας, Θανάση, με πολλή αγάπη, ο οποίος σήμερα είναι τελειόφοιτος πανεπιστημίου» λέει και το πρόσωπό του λάμπει. 
Τα χρήματα που κέρδισε ο μουσικοσυνθέτης τα επένδυσε και δημιούργησε δύο πολύ γνωστά στούντιο ηχογράφησης, ενώ είναι παραγωγός στη δισκογραφική εταιρία General Music, με την οποία συνεργάζεται 40 χρόνια! Συνεχίζει, επιλεκτικά πια, τις εμφανίσεις του στα πανηγύρια, γιατί, όπως λέει, «δεν μπορώ άλλο - την ημέρα ταξιτζήδες και το βράδυ στο πάλκο!». 
Ο Κώστας Πίτσος έχει ανακαλύψει νέα μεγάλα ταλέντα-άξιους συνεχιστές του δημοτικού τραγουδιού, όπως οι Γιώργος Βελησσάρης, Ανδρέας Κωνσταντινόπουλος, Χαρά Βέρρα και Κώστας Μετζελόπουλος, και τους δίνει τραγούδια του, που γίνονται αμέσως εμπορικές επιτυχίες, όπως για παράδειγμα «Η βλάχα». 

http://www.espressonews.gr/

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Ομοσπονδία Συλλόγων Β.Δ. Δωρίδας


Γέννηση του Ανταμώματος "Πραττά-Λάκκος" απ' την Ομοσπονδία

Posted: 01 Jul 2016 07:00 PM PDT

Ήταν το 1995 όταν ήρθε στο   Δ.Σ.   της   Ομοσπονδίας ο Κομνηνός Ανδρίτσος από το Τρίστενο και είπε ότι υπάρχει ένα «ξέφωτο» μεταξύ Πενταγιών - Αρτοτίνας   όπου   υπάρχει και   νερό   πόσιμο, δηλ. υπάρχει μια πηγή, και θα ήταν   ιδανικό   να   κάναμε εκεί ένα αντάμωμα, μια συνάντηση όλων των κατοίκων της περιοχής και των μελών-χωριών   της   Ομοσπονδίας.

Από την πρώτη επίσκεψη στου "Πραττά-Λάκκο"

Η ιδέα ακούστηκε καλή.
Κλείσαμε ραντεβού και με αρχηγό τον Κόμη έγινε η πρώτη επίσκεψη στην τοποθεσία «Πραττά - Λάκκο», αδιαμόρφωτη τότε, χωρίς δρόμο εσωτερικό όπως είναι τώρα. Η Επιτροπή ήταν: Κώστας Τσέλιος (Αρτοτίνα), Τάσος Φλώρος (Κόκκινος), Γιώτα Τσακατούρα (Αλποχώρι), Κόμης Ανδρίτσος (Τρίστενο), Στέλιος Κοντοθανάσης (Δάφνος), Ελένη Ζαβορίτου (Διχώρι). Όλοι κατενθουσιαστήκαμε. 

Όμως χρειαζόταν πολλή δουλειά, δηλ. να καθαριστεί ο χώρος, γιατί εκεί που είναι διαμορφωμένος τώρα υπήρχαν πολλά άγρια φυτά και ήθελαν κόψιμο και καθάρισμα και να έρθει και το νερό από την πηγή - βρύση στη σημερινή βρύση προσωρινά μ’ ένα λάστιχο.


Όλο το Δ.Σ. αγκαλιάσαμε και εγκρίναμε την ιδέα του Ανδρίτσου. Έτσι ορίστηκε το αντάμωμα να γίνεται το πρώτο Σάββατο μετά της Παναγίας και όλα τα μέλη της Ομοσπονδίας να το στηρίζουν.